Handvatten om de somberheid te verdrijven

De Alan Turingschool in Amsterdam is al jaren een voorbeeldschool op het gebied van onderwijskwaliteit. Minder bekend is dat deze school geen last heeft van het lerarentekort. Hun aanpak - waarbij professionele ontwikkeling van de leerkrachten centraal staat - draagt bij aan het “werkgeluk” van de professionals.

Ondanks hun sombere kijk op de staat van het onderwijs zien Martin Bootsma en Eva Naaijkens van de Alan Turingschool wel hoe de weg naar boven eruitziet.

Marjolein for President

Zelf heeft Eva geen politieke ambities, maar mocht de Amsterdamse wethouder Marjolein Moorman besluiten een onderwijsrol in het Haagse te willen vervullen, dan gaat Eva mee. “En Martin heeft dan geen keuze, die moet ook mee”, zegt ze tegelijk gekscherend en indringend tegen Martin, die nog wat bedenkelijk kijkt.

Martin legt uit dat als we écht iets willen doorbreken in het onderwijs Artikel 23 dan strakker zal moeten. “De wet zegt dat de regering verantwoordelijk is voor de kwaliteit van het onderwijs. Tegelijkertijd hebben we met artikel 23 de vrijheden dusdanig opgerekt, ook op de inrichting van onderwijs, dat de overheid heel beperkte mogelijkheden heeft om écht iets te doen.”

“Er ligt een hele grote macht bij koepels, verenigingen en stichtingen en die ga je in het huidige stelsel niet verbreken. Wel zou ik alle websites van bijvoorbeeld NieuwsBegrip en Juf Jannie met allerlei kopieerbladen meteen verbieden. Als onderwijssector moeten we veel meer zelf gaan nadenken over goed onderwijs.”

Geen bullshit-baan

Eva wil strijden voor de emancipatie van de leerkracht en de schoolleider. “Je hebt een prachtige baan en dat wordt veel te weinig benadrukt. Dit is geen bullshit-baan. Je mag werken met leuke jonge mensen, die mag je leren rekenen en lezen, de wereld ontdekken, je hebt veel vrijheid om de mooiste lessen te ontwerpen, je kunt samenwerken met professionele collega’s, en als je het goed plant heb je een prima werkweek en ook nog eens 10 weken vakantie. Hoe kan het dat we dat niet beter kunnen neerzetten met z’n allen?”

Beide willen het beeld graag veranderen. Laten zien dat het onderwijs een hele mooie omgeving is om in te werken, waar wetenschap en praktijk elkaar dagelijks ontmoeten en waar je ook gewoon moppen kunt tappen.

Best-betaalde HBO-ers

“Leerkrachten behoren inmiddels tot de best-betaalde HBO-ers, laten we ons daarnaar gaan gedragen. Pak die rol als professional, ga niet alleen maar uitvoeren maar blijf met elkaar nadenken over goed onderwijs en vul dat in” stelt Martin.

“Wij weten ook wel dat niet alle leerkrachten op alle scholen een vruchtbare werkomgeving vinden hiervoor. Daar moeten we óók werk van maken. De scholen die voldoen aan de Klassewerkplek-eisen, laten zien dat dit prima mogelijk is.”

Eva ziet dat schoolleiders hierin het verschil kunnen maken. Schoolleiders kunnen organiseren dat er tijd wordt vrijgemaakt - zowel in het rooster als in de hoofden - om écht over goed onderwijs te spreken. “En laat de vorm daarbij vooral niet het doel worden. PLG’s kunnen prima instrumenten zijn, als ze ondersteunend zijn aan het échte doel: het goede gesprek over goed onderwijs. Niet als het houden van een PLG een doel op zich wordt.”

Ook op de Alan Turingschool hebben leerkrachten het wel eens zwaar. Maar door samen de balans te bewaken, eenvoud en duidelijkheid te creëren, dan komen we vooruit. En dan volgt ook de waardering voor de schoolleider.

Lerarentekort?

Als afsluitende checkvraag willen we graag weten of er vacatures zijn op de Alan Turingschool, want dit klinkt als een school waar iedereen wel zou willen werken. “Nee, geen vacatures, wel ontvangen we nog steeds veel open sollicitaties. Ook dat is voor ons een teken dat we op de goede weg zijn”.

Dit artikel is het laatste deel in een serie van 3 artikelen.